Er staan hier 22 meningen op 3 pagina(s). De nieuwste mening staat bovenaan.
1 2 3
|
Volgende >
|
Laatste >>
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Rob van der Hilst Uit: Utrecht Email: verborgen |
Ik heb genoten van je optreden in Rondom10: eindelijk eens geen meeloper uit de mannensector met de Ciska Dresselhuysen dezer aarde. Hoest trouwens?
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: nellie Uit: uit het westland Email: verborgen |
ik zag je boek liggen in een supermarkt en ik dacht dit ga ik lezen vrolijk makkelijk om te lezen veel inhoud leuk geschreven had het ook snel uit als je een boek leest moet je er naar velangen om te lezen mischien een vervolg? Antwoord van Michael: Beste Nellie,
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Martin Staffhorst Email: verborgen |
Hallo Michael, Inderdaad, boek gekocht (eigenlijk gekregen) en op een rustig moment tijdens onze wintersport genoten. Jouw foto op de achterkant herinnert niet echt aan de lang verloren tijden. Het is ook lang geleden. Heel aparte ervaring als jij "vroeger" aan haalt. Met name de oranje luxaflex deed het " toen" weer herleven. Eerder George McGray met "Rock your Baby", dan het Pim Jacobs trio........Wat een vondst. Ik heb genoten! Boekhandelaar Piet Jongerius op het Emmaplein heeft het inmiddels op voorraad. Mijn uitleg over de B'hovense roots spreekt hem enorm aan. Afgelopen jaar heeft hij 6/7 auteurs uit ons dorp een speciale plaats gegeven: lezingen, signeersessies, etalage etc. Hij wacht op jouw telefoontje. Op naar het volgende werk? Groet, Martin Staffhorst
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Cristi Kluivers Uit: Amsterdam/Eibergen Email: verborgen |
Bedankt Theodoor en Michael, voor het leuke boek, ik heb 't in een ruk uitgelezen! Amsterdam, scheidingsperikelen, de Condomerie, kinderen, De Winston, bruidsfoto's en wilde nachten. Lieve groeten van Cristi.
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Pieter Conemans Uit: Utrecht Website: http://www.conemans.nl/ Email: verborgen |
Beste Michael, Moest gisteren met de stoptrein naar Wezep (of all places) en dacht bij mezelf, een mooi moment om met je boek te beginnen. Nou, gisterenavond was het uit! Een feest van herkenning, maar dat roept elke kerel natuurlijk, maar jij durft het op te schrijven. Top. We moeten het hier nog eens over hebben, hoewel, dan sta ik natuurlijk in je volgende boek. Als je me maar niet Henk noemt. Eén zin wil ik er toch uitlichten, die mij erg aansprak en die mij helderheid verschafte betreffende mijn onvoorwaardelijk liefde voor muziek, want nu weet ik ‘dat de herkenning van perfectie, dat het luisteren naar geniale muziek de ultieme troost biedt omdat je als sterveling een notie krijgt van de overanderlijke eeuwigheid na de dood.’ (p.30 laatste zin uit Dodengeld en Troostmuziek) Heel mooi! Ga de Zesde Symfonie van Mahler maar weer eens opzoeken en opnieuw beluisteren. Goulds interpretatie van Bachs Goldberg Variaties ga ik binnenkort maar aanschaffen. Had er al veel over gehoord maar was er nog niet van gekomen. Bedankt voor het delen van je emoties. Ik snap al weer iets meer van mezelf! Verder, de folders voor in de etalage zijn aangekomen.Foto gaan we regelen. Neef Pieter Conemans. 
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Martijn van der Drift Uit: Voorburg Website: http://www.michaelvaneekeren.nl/martijn.htm Email: verborgen |
Beste Michael, Het kost mij moeite om jouw boek te beoordelen. Ik ken je, evenals enkele personen waarover je schrijft. Ik merk dat ik daardoor geneigd ben om eerder over de werkelijke mensen te spreken dan over de personages in het boek. Maar ik zal proberen om mij niet door zulke verwarrende gedachten te laten beïnvloeden. In het algemeen kan ik zeggen dat ik al lezend nu eens tegen mijn slaap heb moeten vechten, dan weer tegen mijn tranen. Het laatste eerst. Op tal van plaatsen ontroeren mij de gebeurtenissen. Vooral daar waar M. de paniek om de doodzieke Laura beschrijft. Maar de ordinaire ruzies die in het verhaal voorbijkomen hebben mij ook getroffen. Ik denk aan de passage waar M., na een gepassioneerd geweld met Nadine, haar bril van de grond opraapt, het ingeklapte pootje open vouwt en hem vervolgens teruggeeft aan zijn vrouw. Het zijn maar twee voorbeelden uit meerdere waarbij ik mijn tranen heb moeten bedwingen. Tegen mijn slaap moest ik vechten op de vele plaatsen waar ik, als volslagen leek op muziekgebied, nogal wat werk van componisten, plus technische termen die erbij schijnen te horen, moest verwerken. Ze hebben het allegro (hoor mij eens!) uit de roman ontnomen. ‘Wo ist die Musik’ is zo’n hoofdstuk dat aan mij niet is besteed. Ik dreigde af te haken, net als op andere plaatsen waar de musicoloog zijn kennis lucht. Bij mij wordt geen enkele snaar van herkenning aangeslagen. Ook minder besteed aan mij (lezer van de vorige generatie) is de wulpse berg rijstebrij met boter en suiker die ik als lezer voorgeschoteld krijg in Hotel Winston. Michael is daar met ene Gina aan het je-weet-wellen. Als Goethe deze hopsasa gelezen zou hebben dan zou hij ongetwijfeld verzucht hebben: Etwas weniger wäre mehr gewesen. Zo denk ik er ook over. Maar ja, in dit tijdsgewricht zal iedereen van vroeger wel achter lopen. Het hele verhaal overdenkend zie ik een jongeman voor mij die van begin tot eind van het boek een dromerige stakker is, een zielenpiet die zich in tijden van nood als een zorgzame vader ontpopt. Door Michael wordt zijn vrouw Nadine voorgesteld als een ongenaakbare bitch. Geen hoop wenkt de een noch de ander, geen toekomst beweegt hen en geen vooruitzicht verlokt hen. Voor beiden zal de lezer begrip kunnen opbrengen, maar Michael en Nadine hebben in het boek geen begrip voor elkaar. Behalve verwijten, hebben zij elkaar niets meer te vertellen. Hun relatie is over en uit, zeker wanneer Nadine de stiekeme caprice van Michael ontdekt en zij hem naar hun tuinhuisje verbant. Als een tragisch figuur ligt Michael daar op de grond gevallen, terwijl zijn vrouw (al even tragisch) gekweld wordt door de vraag hoe ze de situatie aan haar twee kinderen moet uitleggen. Verder gaat het verhaal niet. Helaas. Groeten Martijn. Antwoord van Michael: Beste Martijn, Dank dat je een stukje over mijn boek hebt willen schrijven. Ik vind het prettig en helder geschreven en veel meer inhoudelijk dan de recensie die onze professional van de Volkskrant geschreven heeft. We, Arthur en ik, gaan het zeker plaatsen in het gastenboek. Op het gevaar af ondankbaar en hoogmoedig over te komen, heb ik een vraag. Arthur vertelde dat je een bepaalde overeenkomst zag in de stijl of de verteltrant van de Amerikaanse schrijver Saul Bellow. Ik ben niet echt thuis in het werk van deze Joodse Nobelprijswinnaar, maar ik was door die opmerking wel geïntrigeerd, omdat ik zeker de beginfase van het schrijven vaak aan het stereotype van de 'Joodse Schmuck' heb moeten denken. Ik heb een zwak voor de neurotische, hypochondrische, licht fatalistische, door de moeder gedomineerde 'Joodse Schmuck' zoals Woody Allen bijvoorbeeld vaak speelt in zijn films. Nogmaals ik wil mijzelf geenszins vergelijken met een Nobelprijswinnaar, maar misschien dat je toch nog in twee zinnen kan toevoegen wat voor een relatie je ziet tussen mijn verhaal en het werk van Saul Bellow. Met vriendelijke groet Michael ps: na wat google-werk twijfel ik ineens of het woord ‘Schmuck’ het juiste woord is voor wat ik bedoel. Ik bedoel een tragikomische, aandoenlijke sufferd die zelf vindt dat hij altijd 'de lul' is. Woody Allen speelt dat type vaak, maar bijvoorbeeld ook George Costanza uit de sitcomserie 'Seinfeld'. Zoals ik al zei, ik ben dol op dat karakter. pps: Overigens vind ik de eerste betekenis van 'Schmuck' in de Urban Dictionary wel interessant en passend: een joods woord voor dat deel van de penis dat na een besnijdenis wordt afgesneden. Het is een mooie omduiding van het Duitse woord ‘Schmuck’ en tegelijk weerspiegelt het het gevoel van ‘overbodigheid’ dat zo kenmerkend is voor een ‘Schmuck’. Antwoord van Martijn: Beste Michael, Ik heb Arthur verteld dat jouw Man-verhaal mij sterk deed denken aan verschillende boeken van Saul Bellow. De hoofdfiguur in de romans die ik van hem heb gelezen is meestal een schlemiel die het druk heeft om zijn leven onder controle te houden. Zijn verteltrant heeft dat heerlijke Joodse. Veel uitwijdingen tot in de kleinste bijzonderheden. Je moet als lezer goed je kop erbij houden wil je de draad niet verliezen. Volgens Arthur treed jij wel eens te veel in niet ter zake doende details. Ze zouden de vaart uit het verhaal houden. Ik ben het daarmee niet eens. SB gaat bijvoorbeeld hele pagina’s lang in op denkbeeldige discussies. In ‘Herzog’ zeult hij een koffer met brieven met zich mee. Brieven aan staatshoofden, professoren, politici of ‘gewone’ vrienden en vriendinnen. Nooit heeft hij die dingen verstuurd. In zijn boeken loopt zowat elke relatie op de klippen en belandt hij in de goot. In ‘Sammler’s Planet’ blikt de hoofdfiguur eindeloos terug op de genoegens en benauwenissen van de jaren dertig. Een verhaal met veel eenzame meditaties, weer op z’n Joods beschreven. In ‘The adventures of Augie March’ kom je erachter waarom het lot van de stumperige hoofdpersoon in zijn karakter ligt. Mogelijk, beste Michael, zal je in deze (ook andere) werken van Bellow ontdekken dat jij met ‘Man’ op de goede weg bent. Welk een aanmatiging van mij! Enfin probeer uit het bovenstaande zelf maar een enkel zinnetje te halen dat je aan mijn bespreking van je boek denkt te moeten toevoegen. Groeten Martijn
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: renzo Uit: Amsterdam Website: http://www.renzoverwer.web-log.nl Email: verborgen |
@karin ( van tonenmax): " Tja, wat zal ik zeggen. Heb het in paar rukken uitgelezen, vooral in de trein ( forens dus) Blikken van omzittenden spraken boekdelen, een mevrouw vroeg of ik het boek wilde wegdoen, ze stoorde zich aan de cover!!!" Dit is toch ojngelooflijk?? tegenwoordig denkt bijna iedereen - in navoling van snel gekwetste Moslims? - dat als je zegt je door iets gekwetst bent, dat dan die ander zich moet aanpassen,.ONGELOOFLIJK dit. Bizar. Weerzinwekkend. Mensen kunnen ook de andere kant opkijken of gewoon minder overgevoelig doen. Echt belachelijk. Ik hoop niet dat je aan haar vraag gevolg hebt gegeven.
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Hedoné Uit: Amsterdam Email: verborgen |
Ik vond het boek erg leuk om te lezen, niet alleen omdat ik veel van het verhaal (letterlijk) herken, waardoor het realiteit en verhaal door elkaar gaan lopen. Dit werkt prettig verwarrend. Ook het onderwerp vind ik erg herkenbaar en spitsvondig opgeschreven. Af en toe ook pijnlijk herkenbaar hoe je als man soms zo ontzettend simpel en primitief bent. Oh, wat zie ik nu: smileys?  
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Theodoor van Boven Uit: Amsterdam Website: http://www.condomerie.com Email: verborgen |
Wat een typische azijnpisserige Volkskrant recensie, daarom lees ik die krant ook nog maar zo zelden. Zeker nu CaMu weg is. Milou van Rossum lijkt erg op de gemiddelde politica uit de laatste verkiezingen: ook zij gaat diepere thema's uit de weg. Alleen die kop al " Spannend moedertje uit de creche" lijkt zo uit een nachtelijke zatlapconversatie van corpsballen te komen. En dan dat denigrerende geblaat over het woord sex, wat een onzin, duidelijk een vmboT- ipv gymnasium-dame die haar hoeveelheid artikelwoordjes probeert te halen. MAN is, vanwege de soms groteske uitvergroting, een heerlijk boek om met man en vrouw over te discussieren, als je het tenminste aandurft... Beste schrijver Michael, met sommige recensies moet je blij, dit is er een van. Het wachten is nu op Milou's eerste Bouquet-roman" Spannend vadertje uit de creche", gratis uitgedeeld op Transavia vluchten naar Mallorca en Izmir in de zomer van 2010.
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Sien Uit: Het huis naast Mike Website: http://sienlaatnssien.blogspot.com/ |
Zo dus jij opent een forumpje en dan denk jij dat wij met z'n allen er zo :chased p af gaan... laten we het gezellig houden.  Ik hou wel van het goede verschil tussen de MANnen meningen en de vrouwen meningen over jouw boek. Ik heb alleen jammergenoeg nog niet genoeg commentaar gelezen van mensen die jou niet of vrijwel niet kennen. Ik zie wel dat de mannen het met elkaar eens zijn en zich goed in je boek herkennen, dat blijkt toch wel dat die hele vader/mannenwereld  hetzelfde is, er zullen wat uitzonderingen zijn, maar dat is bij de vrouw ook .Ik hoop nog vele meningen te lezen, dat wil zeggen dat er een heleboel boeken verkocht zijn !  Antwoord van Michael: Ja, ga nou niet zeggen wat je niet ziet of leest, daar hebben we weinig aan (of je moet mensen in je omgeving die mij niet kennen, aansporen om een reactie te geven), maar reageer op wat je wel aantreft. Dan schiet het tenminste een beetje op.
|
1 2 3 | Volgende > | Laatste >>
Powered by PHP guestbook 1.43 from PHPJunkyard - Free PHP scripts